«Ես բացարձակապես չեմ բացառում, որ սատանիզմը որպես ըմբոստության սիմվոլ է օգտագործվում՝ ընդդեմ ամեն վատի». սա Երևանի Հովհաննես Թումանյանի անվան պետական տիկնիկային թատրոնում ս. թ. հոկտեմբերի 4-ին նախատեսված, բայց քննադատության, հասարակական ճնշման արդյունքում չեղարկված «Vader» սատանիստական ռոք խմբի համերգի ու նշված խմբի վերաբերյալ թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար ու տնօրեն Ռուբեն Բաբայանի արտահայտած «դարակազմիկ» միտքն է։

Տուր մեզ լուռ ըմ­պել Գի­նին Քո հա­սուն, Տուր մեզ լուռ ել­նել մութ գե­րեզ­մա­նից, Եր­կինք համ­բառ­նալ:

Խա­չա­տուր Ա­բո­վյա­նի ան­վան հայ­կա­կան պե­տա­կան ման­կա­վար­ժա­կան հա­մալ­սա­րա­նում ո­րո­շա­կի նպա­տակ ու­նե­ցող թեր­թիկ­ներ և Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիա­յի վե­րա­բե­րյալ տե­ղե­կատ­վա­կան գր­քույկ­ներ բա­ժա­նե­լու մի­ջո­ցով քա­րոզ­չու­թյուն է ի­րա­կա­նաց­վում հօ­գուտ այ­լա­սեր­ված­նե­րի հա­մար գործ­նա­կա­նում լայն ի­րա­վունք­ներ ա­պա­հո­վող Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիա­յի ու դրա վա­վե­րաց­ման հա­մար նպաս­տա­վոր հան­րա­յին կար­ծի­քի ձևա­վոր­ման:

«Աստ­ծո հող­մա­ղաց­նե­րը ա­ղում են հան­դարտ, բայց շատ մանր։ Հա­յաս­տա­նի նախ­կին պե­տանվ­տան­գու­թյան նա­խա­րար Կրի­մյա­նը գն­դա­կա­հար­վել է որ­պես դա­վա­ճան։ Այդ գա­զա՛­նը գե­րեզ­մա­նեց ինձ» (ՆԺԴԵՀ, Եղ­բորն ուղղ­ված նա­մա­կից)։

Ա­նա­պա­տում կան­չո­ղի ձայնն է. «Պատ­րաս­տե­ցե՛ք Տի­րոջ ճա­նա­պար­հը և հար­թե­ցե՛ք մեր Աստ­ծու շա­վիղ­նե­րը։ Բո­լոր ձո­րե­րը պի­տի լց­վեն, և բո­լոր լեռ­ներն ու բլուր­նե­րը պի­տի ցած­րա­նան, դժ­վա­րին տե­ղե­րը պի­տի դյու­րին դառ­նան, և ա­ռա­պար­նե­րը`դաշ­տեր։

Հոկտեմբերի 9-10-ը Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու հոգևոր կենտրոն Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում, օրհնությամբ և բարձր հովանավորությամբ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի, տեղի ունեցավ «Եկեղեցին և ընտանիքը 21-րդ դարում. արժեքներ և մարտահրավերներ» խորագրով միաջազգային համաժողով` «Ամուր ընտանիք՝ հզոր հայրենիք» կարգախոսի ներքո:

Ի­րենց մա­հա­բեր թմ­բի­րի մեջ ի­րենք ի­րենց կզ­գան խա­ղաղ հոգևոր պա­տե­րազմ­նե­րից և ա­պա­հով աստ­վա­ծա­յին մի­ջամ­տու­թյուն­նե­րից և այլևս չեն սպա­սի Նրան՝ ոչ հույ­սով ու հա­վա­տով, ոչ էլ ան­գամ դա­տաս­տա­նի ակն­կա­լի­քով:

Օրհ­նու­թ­յան հզոր Ար­քա, հա­վի­տ­յան, պահ­պա­նի՛ր հոտդ, Ա­րա­ծեց­րու կա­նաչ-հոտա­վետ ա­րոտ­նե­րի մեջ, Օգ­նի՛ր պայ­քա­րի այս մեծ օ­րե­րում,

Բա­րե­պաշտ­նե­րի ճա­նա­պարհ­ներն ու­ղիղ են, հարթ ու դյու­րին են աստ­վա­ծա­պաշտ­նե­րի ճա­նա­պարհ­նե­րը։ Տի­րոջ ճա­նա­պարհ­ներն ար­դար են։ Քո ան­վանն ենք ա­պա­վի­նել մենք և քո հի­շա­տա­կին, ո­րին տեն­չում է մեր հո­գին։ Գի­շե­րով իմ հո­գին դե­պի քեզ է շտա­պում, Աստ­վա՛ծ, քան­զի քո հրա­ման­նե­րը լույս են երկ­րի վրա։